06 آذر 1403
فارغ از تمام این حواشی، طرح یک سؤال در مورد سریال ستایش مطرح است که چگونه می‌شود سریالی به‌رغم انتقادهایی که به فیلم‌نامه، قاب‌بندی‌ها و حتی گاف‌های متعدد مطرح می‌شود، همچنان با اقبال مخاطب همراه باشد.
«مرد هم‌سان» اثری است که تمام شاخصه‌های آثار لی را دارد؛ اما در تبدیل‌شدن به فیلمی سینمایی شکست می‌خورد؛ اما مخاطبان از این ویل اسمیت که دو شخصیت متفاوت را بازی کرده، راضی‌اند؟!
ساره بیات مدتی است در نقش یک شخصیت پولدار، مغرور و پرخاشگر ظاهرشده که بر سر فرزندش، مدام با همسر خود دچار چالش است.
نتفلیکس با تعریف یک اکوسیستم اقتصادی جدید، معادله سود و زیان در هالیوود را تغییر داده است، ماهیت سینما در چرخه اکران را دگرگون کرده و می‌خواهد کل جهان را مشترک خود سازد.
مهران رجبی که در «خانه پدری» ایفای نقش می‌کند، در دفاع از این فیلم نوشت: قرار نیست همه فیلم‌ها شیرین باشد، همین آخرین قسمت مجموعه ستایش، پایان تلخی دارد.
امین زندگانی بازیگر سریال «پناه آخر» گفت: نگویید هنرپیشه‌ها الگو هستند؛ ما اگر الگو باشیم در حد الگوی لباس هستیم و الگوی اخلاقی نیستیم.
فیلم سینمایی «خانه پدری» در باتلاق سیاست زده انتخاباتی پرتاب شد تا سناریوی امتحان پس داده یاری‌گرفتن از فرهنگ، دوباره پیاده‌سازی شود و رفع توقیف و سپس توقیف یک اثر به یاری جریان سیاسی حاکم بیاید.
خانه‌ی پدری فیلم تیره و تاری است. آزار می‌دهد. هولناک است. خراش می‌اندازد بر ذهن تماشاگرش. فیلم می‌تواند جان‌خراش باشد. بسیاری از آثار ادبی بزرگ، رمان‌ها و نمایشنامه‌های تاریخ دل‌خراش‌اند.
جواد شمقدری که فیلم «خانه پدری» در زمان مدیریت او توقیف شد، اکران این فیلم کیانوش عیاری را «جنایت فرهنگی» دانست.
