به گزارش کندونیوز، جشنواره فیلم فجر به‌عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین رویداد هنری کشور، امسال همانند بسیاری دیگر از جشنواره‌های مهم سینمایی دنیا دوره‌ای خاص و شاید تکرار نشدنی را تجربه می‌کند. تصمیم‌گیری بر سر برگزاری یا تعطیلی آن از ماه‌ها پیش به چالشی مهم برای مدیران سینمایی تبدیل‌شده بود چراکه با تعطیلی سالن‌های سینما، هنر هفتم عملاً به رکود افتاده و برخی اهالی سینما رونق دوباره آن را سخت می‌دانند.
بااین‌حال علی‌رغم اظهارنظر‌های مختلف که از یک‌سو به دعوت برای برگزاری جشنواره به خاطر برگشت شور و حال و نور امید به سینما تأکید داشت و از سویی دیگر خواهان تعویق آن بود، مشخص است که سیاست کلی وزارت ارشاد _ همان‌طور که پیش‌تر سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم مطرح کرده بود _ بر برگزاری تمام رویداد‌های هنری و به‌طور ویژه جشنواره فجر است. بر این اساس تعطیلی یا تعویق جشنواره فیلم فجر از روی میز کنار رفت و برگزاری با سه پلن مختلف در دستور کار قرار گرفت.
آن‌طور که دبیر جشنواره، سید محمدمهدی طباطبایی نژاد در نشست خبری روز گذشته خود که به‌صورت مجازی برگزار شد توضیح داد، در حال حاضر قرار بر این است که این جشنواره بدون هیئت انتخاب در همه بخش‌های داستانی، مستند، کوتاه و تبلیغات برگزار و آثار صرفاً به داوری گذاشته شوند. با این اتفاق دیگر مجالی برای ایراد گرفتن از نظر و سلیقه هیئت انتخاب نیست و آن‌هایی که ممکن بود اثرشان رد شود هم داوری می‌شوند. به این ترتیب یکی از حاشیه‌های جشنواره از همین حالا از بین رفته است.
طرح دوم پیش روی مدیران جشنواره این است که اگر وضع شیوع کرونا اندکی بهبود یابد و امکان نمایش فیلم‌ها فراهم شود اهالی رسانه و منتقد احتمالاً همراه با جمعی از صاحبان فیلم‌ها بتوانند آثار این دوره از جشنواره را در برج میلاد تماشا کنند؛ مکانی که چند سالی است به محل بحث و اختلاف‌نظر برای برپایی این رویداد تبدیل‌شده است.
اما طرح سوم که با وضعیت فعلی به نظر بعید می‌رسد عملی شود این است که در بهمن‌ماه امسال باندمی آن‌قدر کنترل‌شده باشد که امکان نمایش فیلم‌ها با ظرفیت ۴۰ تا ۵۰ درصد برای مردم فراهم شود، این در حالی است که همین‌الان هیچ دورنمایی برای ازسرگیری فعالیت سینما‌ها وجود ندارد و سالن‌های سینمایی تقریباً جزو آخرین مشاغلی هستند که در رفع محدودیت‌ها، موردتوجه ستاد ملی کرونا بوده‌اند.
براین اساس فعلاً فقط همان رقابت فجر باقی می‌ماند که با تعریف جشنواره تفاوت‌های آشکار دارد. اما بااین‌حال طرح چند پرسش و نکته می‌تواند قابل‌توجه باشد که اولین نکته اساسی در برگزاری این است که شور و هیجان هرسال جشنواره فیلم فجر که به‌واسطه حضور مخاطب و برگزاری نشست‌های خبری با حضور عوامل فیلم‌ها بود، دیگر وجود ندارد.
طباطبایی نژاد گفته است که این را با برنامه‌های تولیدی تلویزیون و سامانه‌های درخواستی می‌شود جبران کرد، اما باید پرسید آیا منظور همان تلویزیونی است که در اندک روز‌های باز بودن سینما‌ها در ۹ ماه گذشته، هر چه سینمایی‌ها فریاد زدند و درخواست کردند که تلویزیون همراهی‌شان کند و نکرد؟ همان تلویزیونی که از طریق زیرمجموعه‌های خود امکان پخش زنده برنامه‌های سینمایی را در پلتفرم‌ها مختل کرده است؟
اصلاً حتی در صورت همکاری خوب تلویزیون و سامانه‌های نمایش درخواستی، وقتی فیلمی نمایش داده نمی‌شود چقدر برنامه‌های جشنواره‌ای برای مخاطب جذابیت خواهد داشت؟ البته به نظر می‌رسد همان‌طور که در چند سال گذشته پیش از شروع جشنواره برخی فیلم‌ها به‌طور خصوصی برای بعضی رسانه‌ها و منتقدان نمایش داده می‌شدند، امسال این محافل خیلی داغ‌تر شود و بیشتر سینماگران ترجیح بدهند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در جمع‌های محدودی فیلم‌هایشان را نمایش بدهند، اتفاقی که در سال‌های قبل هم می‌افتاد و برخی سینماگران تمایل داشتند که فیلمشان را قبل از اکران در فجر برای برخی صاحب‌نظران رسانه به نمایش بگذارند تا آن‌ها زودتر درباره فیلم‌هایشان بنویسند. (البته اگر اهالی رسانه قبول کنند در شرایط کرونایی در این محفل‌های نمایش فیلم شرکت کنند.)
نکته دیگر این است که در فراخوان ذکرشده، جشنواره برای معرفی و تقدیر از برگزیدگان و فعالان سینما که در این سال برای خاموش نشدن چراغ سینما تلاش کردند برگزار می‌شود. طباطبایی نژاد گفته است، بر اساس آمار فیلم‌هایی که از سال قبل باقی‌مانده و به جشنواره نرسیدند و پروانه ساخت‌های صادرشده، نزدیک به ۵۰ فیلم احتمالاً می‌توانند برای جشنواره متقاضی باشند، اما آیا همه فیلم‌سازانی که در ماه‌های گذشته فیلم ساخته یا نتوانستند در جشنواره قبلی نمایش بگذارند، حاضرند نتیجه کار خود را در یک رویداد بدون مخاطب و صرفاً برای داوران نمایش دهند؟
همچنین با توجه به تأکید دبیر جشنواره بااینکه شرایط امسال خاص است و باید آن را پذیرفت می‌توان پرسید آیا در همین شرایط ویژه، نمی‌شد امکان استثنا قائل شدن فیلم‌های جشنواره کودک را به فیلم‌های دیگری که در جشنواره‌های خارجی حضور داشتند تعمیم داد؟ گرچه باید دید صاحبان آن فیلم‌ها اصلاً موافق شرکت در فجر هستند یا خیر.
نکته دیگر درباره فیلم‌های جشنواره کوتاه تهران است که با تعطیلی سینما‌ها نیمه‌کاره مانده و مشخص نیست اگر تا بهمن دستوری به بازگشایی سینما‌ها داده نشود بهترین فیلم کوتاه چطور انتخاب می‌شود.
باوجود همه نکاتی که در اینجا اشاره شد و نکات بیشتری که درباره شیوه برگزاری و فراخوان و داوری آثار خود دارد، مثل آنچه درباره فیلم‌های اول رخ می‌دهد که بخش نگاه نو حذف‌شده و این فیلم‌ها در همه بخش‌ها داوری می‌شوند، باید منتظر ماند و دید تاریخ جشنواره فجر از دوره سی و نهم چه روایتی برای سینمای ایران باقی خواهند گذاشت.
انتهای پیام/
