به گزارش کندونیوز، اتفاقات روز گذشته دیدار تیم‌های ذوب‌آهن و پیکان در ورزشگاه فولادشهر اصفهان یک‌بار دیگر ثابت کرد که فوتبال ایران پارامترهای خاصی دارد که در هیچ کجای دنیا تعریف‌شده نیست، فوتبالی که در سطح حرفه‌ای خوانده می‌شود و در عمق برخی اتفاقاتش همه را بهت‌زده می‌کند. دقیقه ۸۱ دیدار تیم‌های ذوب‌آهن و پیکان بود که ارسال بازیکنان پیکان درون محوطه جریمه تیم حریف با سوت داور منجر به پنالتی شد، پنالتی که پس از اعتراض شدید مدافع ذوب‌آهنی‌ها و تأخیری چنددقیقه‌ای به‌یک‌باره باطل شد، درحالی‌که به‌درستی کسی نمی‌دانست چه اتفاقی در حال رخ دادن است؛ گویا از طریق گوشی به داور اطلاع داده‌شده بود که پنالتی صورت نگرفته است.
از چندین سال قبل که سیستم کمک‌داور ویدیویی به ورزش دنیا راه پیدا کرد، فوتبال دنیا بلافاصله با صرف هزینه و دقت در کشورهای مختلف با مدیریتی صحیح به سمت و سویی رفت تا تمامی ورزشگاه‌ها در این کشورها به چنین سیستمی تجهیز شود و درنهایت هم شاهد هستیم که عموم کشورها که در حوزه ورزش در سطح پیشرفته و درجه‌یک و حتی دو قرار دارند ورزشگاه‌های خود را به VAR مجهز کرده‌اند و به‌طور مثال در همین آسیا کم‌تر کشوری در سطح اول وجود دارد که به چنین امکانی دست نیافته است.
برای ۲۰۰ هزار دلار ناقابل...
متأسفانه اما در فوتبال ایران همه‌چیز به شکل دیگری رقم می‌خورد، درحالی‌که سیستم کمک‌داور ویدویی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار دلار برآوردم شود و حتی با ارقامی کم‌تر از این نیز می‌توان آن را خرید. علاوه بر این دست یافتن به سیستم کمک‌داور ویدویی نیازمند اخذ لایسنس از فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) است و درحالی‌که چند سال قبل پروژه ورود VAR به فوتبال ایران کلید خورده بود درنهایت متوقف شد و در حال حاضر نیز برنامه مشخصی برای تجهیز ورزشگاه‌های کشور به پدیده جدید فوتبال در سال‌های اخیر وجود ندارد.
سرریز پول به جیب خارجی‌ها به‌جای...
هم‌زمان با ورود VAR به فوتبال دنیا، همچنان شاهد ورود بازیکنان بی‌کیفیت خارجی به فوتبال ایران بودیم و دلارهایی که از کف می‌رفت اما هیچ ایده‌ای برای تجهیز ورزشگاه‌های کشور به آخرین تحولات فوتبال دنیا وجود نداشت و درحالی‌که برخی باشگاه‌ها هزینه‌های هنگفتی را برای بازیکنان و مربیان خارجی پرداخت می‌کردند تا به امروز هیچ گام مثبت عملیاتی در راستای استفاده از کمک‌داور وی دویی در فوتبال ایران برداشته نشده است و به نظر نمی‌رسد حتی برنامه کوتاه‌مدت یا میان‌مدتی نیز در این رابطه وجود داشته باشد.
علاوه بر این جرائم انعقاد قرارداد با خارجی‌ها و به‌ویژه در حوزه مربیان، طی سال‌های گذشته بسیار هزینه‌بر بوده و فوتبال ایران به‌خوبی نشان داده است که ظرفیت بسیار بالایی برای هزینه کرد دارد و به‌راحتی می‌توان میلیاردها تومان را از دست بدهد و هیچ آورده‌ای نداشته باشد.
پای تله‌پاتی به فوتبال ایران باز شد!
تله‌پاتی پدیده‌ای روانی است که در آن بین ذهن‌ها ارتباط برقرار می‌شود، چنین ارتباط روانی تلپاتیکی شامل افکار، ایده‌ها، احساسات، حس‌ها و حتی تصاویر ذهنی می‌شوند. هیچ کس در دیدار تیم‌های فوتبال ذوب‌آهن و پیکان نیز در لحظه اول پس از تغییر تصمیم داور متوجه نشد که چه اتفاقی رخ‌داده است؛ چیزی شبیه تله‌پاتی، همه حیرت‌زده شدند تا اینکه درنهایت مشخص شد از طریق گوشی به داور اطلاع داده‌اند که رأی خود را تغییر دهد! داور در آن لحظه به نظر خود بهترین تصمیم را اتخاذ کرده است و به‌طور حتم اگر به هر طریقی مانع از زدن پنالتی اشتباه شده باشد که چه تصمیمی بهتر از این؟ آن‌هم در شرایطی که بازیکنان هر دو تیم بیش‌ترین اعتراض را وارد می‌کردند و هر انسان عادی نمی‌تواند در چنین شرایطی به‌راحتی و درستی تصمیم‌گیری کند.
اتفاقی که می‌تواند از این به بعد شرایط ویژه‌ای را برای فوتبال ایران در بخش داوری ایجاد کند و باید منتظر ماند و دید از این به بعد شاهد تغییر تصمیمات داوری در چنین صحنه‌های هستیم؟ آن‌هم بدون اینکه داور بتواند مجدداً صحنه را بازبینی و تصمیم نهایی را به‌شخصه اتخاذ کند؟
در ابتدای امر به درست یا غلط بودن تصمیم داور دیدار تیم‌های فوتبال ذوب‌آهن و پیکان کاری نداریم و این سؤال را مطرح می‌کنیم که به چه علت در شرایط کنونی که عموم کشورهای دنیا ورزش خود را به سیستم کمک‌داور ویدویی مجهز کرده‌اند، فوتبال ایران باید همچنان اندر خم یک کوچه باشد؟ چرا باید داوران ایرانی با دستمزدهای اندک، فشار روانی مضاعفی را نیز به خاطر بی‌کفایتی برخی مدیران ورزش ایران متحمل شوند و هر هفته شاهد هجمه فروان از سوی تیم‌های مختلف به دلیل خطاهای انسانی یک داور در میدان مسابقه باشیم؟
انتهای پیام/#
