به گزارش کندو نیوز، حال که در ایام نوروز به‌اجبار کرونا ویروس باید در خانه ماند، فرصت کافی برای مطالعه کتاب نیز وجود دارد؛ اما چه کتابی‌هایی بخوانیم که لذت مضاعف ببریم. در ادامه پیشنهادهایی را ارائه می‌کنیم:
«گزارشی از سال طاعون» از دنیل دفو (۱۷۲۲)
طاعون خیارکی از سال ۱۶۶۵ تا ۱۶۶۶ به بریتانیا بازگشت، لندن را درنوردید و تقریباً یک‌چهارم جمعیت این شهر را طی ۱۸ ماه به کام مرگ کشاند.
بیش از ۵۰ سال بعد، دنیل دفو اسناد تاریخی را بررسی کرد تا گزارشی واقع‌گرایانه از آثار طاعون روی شهر بنویسد. رمان دفو هنوز هم می‌تواند در خواننده آشوب کند؛ مانند زمانی که او از خانواده‌هایی می‌نویسد که به خاطر یک عضو مبتلا مجبور بودند در قرنطینه بمانند: «معمولاً در چنین منازلی بود که ما غم‌انگیزترین جیغ‌ها و فریادهای فقیران را می‌شنیدیم. آنان از دیدن وضعیت عزیزترین خویشانشان و از وحشت این‌گونه زندانی شدن تا سرحد مرگ ترسیده و بیمناک بودند.»
«اسب رنگ‌پریده، سوار رنگ‌پریده» از کاترین آن پورتر (۱۹۳۹)
«اسب رنگ‌پریده، سوار رنگ‌پریده»ی پورتر در زمان همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی در ۱۹۱۸ روی می‌دهد و داستان دل‌بستگی زنی جوان را به یک سرباز در زیر سایه شوم آنفلوانزا و جنگ جهانی اول روایت می‌کند. رمان‌نویس آلیس مک‌درموت در تفسیر خود از این کتاب به‌وضوح بیان می‌کند که این رمان هنوز طنین‌اندازی معاصر خود را از دست نداده است.
«طاعون» از آلبر کامو (۱۹۴۷)
همان‌گونه که از رمانی با عنوان برازنده «طاعون» برمی‌آید، چندین راه برای تفسیر این اثر ۱۹۴۷ کامو وجود دارد.
اد وولیامی، روزنامه‌نگار و گزارشگر جنگ، در سال ۲۰۱۵ در گاردین نوشت که این اثر می‌تواند به دو شکل تفسیر شود: اول به‌عنوان استعاره‌ای از وحشت‌های فاشیسم و دوم اشاره‌ای به همه‌گیری وبا در الجزایر در سال ۱۸۴۹.
«یاخته‌های آندرومدا» از مایکل کریکتون (۱۹۶۹)
گروهی از دانشمندان با بیماری همه‌گیری دست‌وپنجه نرم می‌کنند که براثر میکروارگانیسمی فرازمینی ایجادشده است. میکروارگانیسمی که مرتب در حال تکامل پیدا کردن است و تابه‌حال در تاریخ بشر دیده نشده است.
«سنگر» از استیون کینگ (۱۹۷۸)
در «سنگر»، نابودی بشریت توسط ویروسی بهنام «کاپیتان تریپس» تنها آغاز رویدادهای کابوس‌وارانه‌ای است که شخصیت‌های این کتاب با آن روبه‌رو می‌شوند.
این کتاب نیرویی خاطی و پیشرو دارد. به نقل از گریدی هندریکس نویسنده داستان‌های ترسناک: «شما در «سنگر» می‌توانید لذت شدیدی را که کینگ از سوزاندن و خاکستر کردن همه‌چیز می‌برد احساس کنید.»
ادامه دارد...
