یک اتفاق تکراری در طول همه این سال‌ها برای استقلال و هوادارانش رخ داده است؛ وزارت ورزش ناگهان افراد ناشناخته و بی‌کارنامه‌ای را به عنوان اعضای هیات‌مدیره استقلال به این تیم می‌آورد و بعد از مدتی که این افراد به شهرت کافی رسیدند، ناگهان در بدترین وضعیت ممکن از این تیم می‌روند. این‌بار نوبت به عبدالرضا موسوی رسیده است؛ مرد پر حاشیه‌ای که پیش‌تر کارنامه عجیبی در استقلال خوزستان از خود ارائه داد اما به واسطه اینکه فرد متمولی است و صاحب شرکت هواپیمایی، ناگهان بدون آنکه حکم رسمی بگیرد، آمد و حالا قرار است برود بدون اینکه هیچ خروجی موثری برای آبی‌ها داشته باشد. این مشی غلط وزارت ورزش است که تصور می‌کند اگر چند فرد پولدار را به هیات‌مدیره سرخابی‌ها بیاورد لابد آنها حاضر هستند برای رضای خدا پول خرج کنند و بروند! نه هرگز اینچنین نبوده و نیست. موسوی 10 روز است آرامش استقلال را نشانه گرفته و دست آخر موفق شد با یک جنجال بزرگ، بیشترین حواشی را برای این تیم بیرون زمین به وجود آورد. موسوی‌ها ناشناخته و گمنام می‌آیند، برای مدتی پولی را به باشگاه قرض می‌دهند و دست آخر با شهرتی که یک‌شبه به دست آمده از استقلال می‌روند. اما چه کسی سود و زیان حضور کوتاه‌مدت آنها را محاسبه می‌کند؟ در ادامه به این حضور کوتاه‌مدت و دلیل جنجال‌هایی که این فرد به پا کرد می‌پردازیم.
صحبت از موسوی است؛ عضو هیأت‌مدیره باشگاه استقلال که توسط وزیر ورزش انتخاب شده است. هنوز پایش را در ساختمان باشگاه استقلال نگذاشته بود که مصاحبه‌ای عجیب از او دیدیم با این مضمون: «آقای وزیر از ما دعوت کردند و ما هم گفتیم در حد توان به استقلال کمک می‌کنیم. حقیقت این است که من نه وقت و نه حوصله این کارها را دارم». همین یک جمله او کافی بود تا بدانیم عضو جدید هیأت‌مدیره استقلال قرار نیست کار خاصی کند، درست شبیه قبلی‌ها که فقط آمدند نامی دست و پا کردند و رفتند. او همان ابتدا گفت قرار نیست با انگیزه زیاد به استقلال خدمت کند و نباید روی حرف‌هایش چندان حساب باز کرد اما با این حال او علاقه داشت خیلی زودتر از اینکه به طور رسمی به هواداران و اعضای باشگاه معرفی شود، امور مدیریتی را در دست بگیرد. موسوی که کارنامه موفقی در باشگاه استقلال اهواز نداشت و هواداران هم او را خوب نمی‌شناختند، زمانی که به استقلال آمد، در فضای مجازی و صفحه اینستاگرام خود برای دیده شدن فعالیت گسترده‌ای را شروع کرد. موسوی نیامده سر خرید بلیت هواپیما و حتی هزینه غذای آبی‌ها در سفرهای خارجی منت سر هواداران و تیم گذاشت و روزی نبود که درباره پرداختی‌هایش در فضای مجازی شوآف راه نیندازد.
هواداران پرشور آبی که گمان می‌کردند او برای خدمت و کمک بلاعوض به استقلال آمده، در ابتدا خبر نداشتند که قرار است او تا ریال آخر این هزینه‌ها را از مدیران تیم پس بگیرد. خودش اعتراف کرد تمام پول‌هایی که به باشگاه آورده را پس خواهد گرفت. اسماعیل خلیل‌زاده، سرپرست وقت استقلال ۱۲ میلیارد تومان به باشگاه استقلال آورد و عبدالرضا موسوی نزدیک به ۸ میلیارد اما عضو پرحاشیه هیأت‌مدیره استقلال در رسانه‌ها طوری خودش را پرزنت می‌کرد که گویی او تنها عضو این باشگاه است که پول به این باشگاه آورده است.
اما چه اتفاقی افتاد که عبدالرضا موسوی که پیش‌تر گفته بود مصاحبه نمی‌کنم تا آرامش استقلال بر هم نخورد، حالا روزی نیست که چند مصاحبه علیه وزیر ورزش و تک‌تک اعضای باشگاه نکند؟ او که تا هفته قبل مرتب از وزیر تعریف می‌کرد، حالا چه شده که تعاریفش چرخش 180 درجه‌ای پیدا کرده است؟
داستان از این قرار است که هدف موسوی از حضور در استقلال، مدیرعامل شدن خود یا رفیق قدیمی و البته حالا متواری‌اش یعنی مهدی شریفی بود. مهدی شریفی کیست؟ طبق آنچه خبرگزاری قوه‌قضائیه ارائه داده این فرد در پرونده ۶ میلیارد و ۶۵۶ میلیون یورویی پتروشیمی و کاتالیست‌های تقلبی نقش داشته و به همین دلیل هم‌اکنون از کشور متواری شده است. اخبار رسانه‌ها را تا 10 روز قبل جست‌وجو کنید متوجه می‌شوید شریفی قرار بود توسط وزارت ورزش پست رسمی در استقلال بگیرد که بعد از افشای پرونده‌اش، سخنگوی وزارت ورزش آمدن این فرد را از بیخ و بن تکذیب کرد.
اما دعوا جایی بالا گرفت که اعضای هیأت‌مدیره - غیر موسوی- طی صورت‌جلسه‌ای به وزیر ورزش خواهان مدیرعاملی علی فتح‌الله‌زاده شدند و همین کافی بود تا او نتواند در این‌باره ساکت بماند.
پعضو پرحاشیه هیأت‌مدیره استقلال که فکر می‌کرد دور خورده، مدام در رسانه‌های مختلف مصاحبه کرد و آرامشی که قرار بود توسط خود او و همکارانش حفظ شود، بر هم خورد.
اختلاف بین این عضو هیأت‌مدیره با دیگر اعضای باشگاه به حدی زیاد شد که حتی فرهاد مجیدی که در ابتدای راه از او حمایت کرده بود هم با وی به اختلاف رسید. حتی شنیده شد موسوی قصد کنار زدن فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال و روی کار آوردن پرویز مظلومی را داشته است. در این بین نکته مهمی که باید به آن اشاره کرد این است که عبدالرضا موسوی هنوز توسط وزیر حکم عضویت هیأت‌مدیره استقلال را ندارد و در واقع از چیزی استعفا کرده که حکمی برای آن صادر نشده است(!)
او برای استقلال هیچ فایده‌ای نداشت اما استقلال برای او بسیار. این فرد توانست در این مدت کوتاه هم دنبال‌کننده‌های زیادی را در فضای مجازی برای خودش جذب کند و هم بیشترین تبلیغ را برای شرکت هواپیمایی‌اش توسط استقلال انجام دهد. مصاحبه‌ای نبود که در آن به اعضای هیأت‌مدیره و بازیکنان استقلال سفارش نشود حتما از این شرکت هواپیمایی تشکر کنند که برای فلان سفر آنها را همراهی کرده است!
* اولویت استقلال برای فرار از محرومیت
ز سوی دیگر باشگاه استقلال با پرونده‌هایی مواجه است که می‌تواند گریبان این تیم را بگیرد و به همین دلیل مسؤولان باشگاه برای پرداخت طلب‌ها دست به کار شده‌اند. علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل جدید باشگاه استقلال روز شنبه رسما کارش را در این باشگاه آغاز کرد. او در جمع خبرنگاران با اشاره به بدهی‌های باشگاه اعلام کرد تا 20 اسفند سال جاری باید 2 میلیارد از طلب‌های باشگاه را بدهند، در غیر این صورت استقلال با محرومیت روبه‌رو خواهد شد. باشگاه استقلال پرونده‌های زیادی در فیفا دارد اما بسیاری از آنها تعیین تکلیف نشده و رای‌شان صادر نشده است. پرونده هایی که می تواند استقلال را با محرومیت مواجه کند به طلب سرور جپاروف ازبکستانی و گادوین منشای نیجریه‌ای بازمی‌گردد. طلب جپاروف 90 هزار دلار است و فیفا تا 22 اسفند به باشگاه استقلال برای پرداخت این پول فرصت داده است. گفته می‌شود طلب منشا نیز 42 هزار دلار است. طلبکار بعدی استقلال باشگاه پاختاکور ازبکستان است که برای انتقال ایسما گونکالوس 125 هزار دلار از استقلال خواسته اما هنوز شکایت رسمی نکرده است.
علی جباری: سناریوی وزارت ورزش برای استقلال سیاسی و رفاقتی است
علی جباری، پیشکسوت تیم فوتبال استقلال یکی از منتقدان جدی وزارت ورزش درباره انتخاب اعضای هیات‌مدیره استقلال است. او می‌گوید استقلال تمرکز ندارد و این محصول اتفاقات حاشیه‌ای بیرون زمین است. جباری در این‌باره گفت: «مشکلات مدیریتی استقلال از وزارت ورزش و جوانان و رئیس مجمع باشگاه یعنی وزیر ورزش سرچشمه می‌گیرد. مجمع وظیفه دارد وقتی مدیریت باشگاه را انتخاب می‌کند، خودش نیز روی آن مسلط بوده و نظارت داشته باشد. متأسفانه سناریویی که وزارت و مجمع برای استقلال می‌چینند، سیاسی است و با برنامه‌ریزی برای این باشگاه مشکل‌ساز می‌شوند». او ادامه داد: «برای انتخاب سرپرست یا مدیرعامل برای استقلال چقدر زمان از دست رفت؟ چرا برای استقلال همیشه مشکلات هست؟ وزیر و اطرافیانش برای استقلال سناریو چیده‌اند و این مهره برداشته می‌شود و مهره دیگری می‌آید. خدا را شکر رسوا هم می‌شوند و هر کسی از این باشگاه می‌رود، علیه وزیر ورزش صحبت می‌کند. تنها کسی که صحبت نکرد امیرحسین فتحی بود که همه ارتباط او و وزیر ورزش را می‌دانند». پیشکسوت تیم فوتبال استقلال با انتقاد از شرایط مدیریتی در باشگاه استقلال تصریح کرد: من نه پست می‌خواهم، نه پستی دارم و نه می‌خواهم داشته باشم اما صادقانه حرف‌هایم را می‌زنم. اگر دل وزیر از ابتدای مدیریت برای استقلال می‌سوخت و چیدمان در این باشگاه مرتب بود، امروز این تیم به مشکل نمی‌خورد. بحث انتقاد ما از وزارت ورزش این نیست که بی‌جهت انتقاد کنیم، بلکه بحث چیدمان و انتخاب‌های او است». جباری ادامه داد: «پس از بهرام افشارزاده، نفراتی چون سیدرضا افتخاری و امیرحسین فتحی مدیرعامل شده‌اند. آیا به نظر شما چیدمان مجمع برای باشگاه استقلال درست بوده است؟ عملکرد این مدیران چطور بوده است؟ چه بلاهایی سر وینفرد شفر و استراماچونی آوردند؟ فتحی چطور مدیر مجموعه انقلاب شد؟ مدیریت باشگاه استقلال بر مبنای سیاست و رفاقتی انجام می‌شود. مگر یک تیم چقدر می‌تواند با این همه مشکلات که دارد، تحمل داشته باشد؟ برای انتخاب فتح‌الله‌زاده نمی‌توانستند چند ماه پیش اقدام کنند؟ مقصر همه اتفاقات باشگاه استقلال رئیس مجمع است؛ کسی که تحت تأثیر اطرافیانش قرار دارد؛ اطرافیانی که پرسپولیسی هستند و تمایل ندارند استقلال شکل بگیرد».
