امروز یکشنبه، 10 آذر و یکم دسامبر، روز جهانی ایدز است و تقریباً همه کشورها کمابیش برای اطلاعرسانی به مردم در این زمینه، برنامههایی دارند. در برخی از نقاط ترکیه نیز این برنامهها در حال اجراست. جالبترینش شاید دانشگاه خاورمیانه (ÖDTÜ) در آنکارا باشد (یکی از بهترین دانشگاههای ترکیه). چون شنبه و یکشنبه دانشگاهها و ادارات ترکیه تعطیلاند، بنابراین آنها دو روز زودتر به استقبال این روز رفته و روز جمعه، برنامهها و نشستهایی در این زمینه برگزار کردند.
آنها به شرکتکنندگان و همچنین دانشجویانی که در کتابخانه، سالن غذاخوری و... بودند، یک کاندوم بهطور نمادین هدیه دادند؛ اما برای ما شگفتانگیز است بدانیم که پس از نماز جمعه در این دانشگاه، به نمازگزاران هم کاندومی داده شد. (در ترکیه برخلاف ایران که نماز جمعه در هر شهر تنها در یک نقطه برگزار میشود، در هر محله و دانشگاه و حتی ادارات بزرگ هم نماز جمعه بهصورت جداگانه برگزار میگردد.)
البته این رفتار در جاهای دیگر ترکیه ممکن بود واکنش منفی در پی داشته باشد؛ اما تا همینجا هم تفاوت دو کشور اسلامی در برخورد با مسائل اجتماعی را نشان میدهد.
برای نمونه، رئیسی- معاون وزیر بهداشت ایران - درباره مشکلات اطلاعرسانی درزمینهٔ ایدز گفته: «گاهی هنگامیکه قصد انجام مباحث آموزشی را داریم، بلافاصله از برخی نهادها نامهای به دست من میرسد که ما را محکومبه ترویج فحشا میکند.»
اینگونه فشارها نهتنها نهادهای مسئول، بلکه تکتک ما را هم خواسته و ناخواسته وادار به خودسانسوری میکند؛ اما نه ایدز و نه دیگر مسائل اجتماعی، این فشارها و سانسورها سرشان نمیشود. وقتی بیایند هم نگران این نیستند که فلان نهاد و فلان مسئول آن را محکوم میکند یا نه. اتفاقاً آنجایی که بیشتر سانسورشان کنند را بیشتر دوست دارند و همانجا بهتر وارد میشوند.
به همین ترتیب، بقیه مسائل اجتماعی ایران هم که زیر فشارهای افراد و نهادهای رسمی و غیررسمی، مسئول و غیرمسئول، زیر خاکستر پنهان میشوند، دیر یا زود همچون روستای چنار محمودی بیرون میزنند. شاید در این میان و در شرایطی که نهادهای متولی خواسته و ناخواسته شانه از زیر بار مسئولیت خالی میکنند، کاری که از دست ما برمیآید، آگاهیرسانی است.
انتهای پیام/#