«پیتر بردشاو» در مطلبی درباره فیلم «مرد ایرلندی» آورده است: «مارتین اسکورسیزی» با بهترین فیلم خود از زمان ساخت «رفقای خوب» و یکی از بهترین آثارش به سینما بازگشته است. این فیلم مافیایی با بازی‌های فوق‌العاده و فیلم‌برداری هیجان‌انگیز به موضوع خشونت، خیانت، دروغ و شکست عاطفی می‌پردازد که با بازی «رابرت دنیرو»، «جو پشی» و «آل‌پاچینو» همراه است. در «مرد ایرلندی» از فناوری‌های کامپیوتری برای جوان‌سازی استفاده‌شده است و «رابرت دنیرو» را با چهره‌ای جوان‌تر از معمول در فیلم می‌بینید.
داستان فیلم روایتگر داستان یک قاتل تبهکار اهل فیلادلفیا به نام «فرانک شیرن» (مرد ایرلندی) و نقش مرموز او در قتل «جیمی هوفا» رهبر اتحادیه کارگران آمریکا در سال ۱۹۷۵ است. «استیو زایلیان» که پیش‌ازاین در فیلم «دار و دسته‌های نیویورکی» با «اسکورسیزی» همکاری داشته، فیلم‌نامه «مرد ایرلندی» را با اقتباس از رمان پرفروش «شنیدم خانه‌ها را رنگ کردی» نوشته «چالز برنت» نوشته است و در این کتاب بود که اهمیت نقش «فرانک شیرن» در قتل «جیمی هوفا» تأکید شد.
در فیلم «هوفا» به کارگردانی «دنی دویتو» که در سال ۱۹۹۲ ساخته‌شده هیچ اشاره‌ای به «فرانک شیرن» نشده است. «رنگ کردن خانه‌ها» یک کُد برای انجام قتل‌های مافیایی است و معنای آن رنگ کردن خانه با خون است.
«اسکورسیزی » برای بازیگران این فیلم دست به انتخاب مجموعه‌ای سوپراستارها زده است که بازی‌های درخشانی مقابل دوربین داشته‌اند. چهره محکم و بی‌احساس «رابرت دنیرو» در نقش «فرانک شیرن» به بهترین شکل معنا یافته است، کهنه سرباز جنگ جهانی دوم که تجربه او در جنگ و کشتن زندانیان دشمن او را تبدیل به فردی بی‌احساس کرده است.
پس از جنگ، او به‌عنوان راننده کامیون مشغول به کار می‌شود و با یکی از چهره‌های بالادست مافیایی به نام «راسل بوفالینو» آشنا می‌شود. نقش «بوفالینو» را «جو پشی» ایفا کرده است که پس از چندین سال کناره‌گیری از سینما بالاخره بازی در این فیلم را پذیرفت و بازی درخشانی از خود بر جای گذاشته است. «جو پشی» ـ در «مرد ایرلندی» آن شخصیت ترسناک و بداخلاق فیلم‌های قبلش نیست و با صدایی بسیار آهسته صحبت می‌کند.
«راسل بوفالینو» در ادامه «فرانک شیرن» را به رئیسش «جیمی هوفا» (با بازی بی‌نقص آل‌پاچینو) معرفی می‌کند. «هوفا» دارای ارتباطات مافیایی است و به اعضای مافیا از محل صندوق بازنشستگی اتحادیه کارگری وام می‌دهد و در ازای آن بخشی از سود فعالیت آن‌ها را به جیب می‌زند و زمانی که به تهدید و ترساندن مردم نیاز دارد نیز از افراد مافیا استفاده می‌کند. «هوفا» از این طریق با «فران شیرن» آشنا می‌شود و دوستی عمیقی میان آن‌ها ایجاد می‌شود. «شیرن» تبدیل به آدم همه‌کاره، محافظ، مشاور و رفیق «هوفا» می‌شود و حتی اغلب در هتل نیز با هم یک اتاق می‌گیرند، اما مشکلاتی در راه است ... و «هوفا» به جرم فساد و کلاه‌برداری به زندان می‌افتد و امپراتوری خود را از دست می‌دهد و درنتیجه مافیا را تهدید به افشاگری می‌کند و ...
«دنیرو» و «پشی» هر دو نسبت به «آل‌پاچینو» در فیلم دیالوگ کمتری دارند اما بازهم نقش این دو چشمگیر است. «ری رومانو»، «استفن گراهام» و «هروی کیتل» نیز ازجمله دیگر بازیگران «مرد ایرلندی» هستند که بازی‌های فوق‌العاده‌ای در فیلم داشته‌اند. «مرد ایرلندی» البته شباهت‌هایی به فیلم «رفقای خوب» اسکورسیزی دارد اما گانگسترهای آن سالخورده‌تر و محتاط‌ترند و به نظر نمی‌رسد به‌راحتی فیلم «رفقای خوب» اوقات خوش داشته باشند، اما نگرانی‌های آن‌ها یکسان است.
«پیتر بردشاو» در انتهای مطلب خود می‌نویسد: هیچ‌کس به‌جز اسکورسیزی و تیم بازیگری فوق‌العاده او نمی‌توانست فیلم «مرد ایرلندی» را با چنین قدرت بسازد و مخاطب را متقاعد کند که تصاویرش همچنان زنده است. مخاطبان سینما دلایل کافی برای خسته شدن از سبک فیلم‌های مافیایی داشتند اما «اسکورسیزی» توانست این ژانر را دوباره به کانون توجهات بازگرداند، به‌ویژه از طریق تمرکز بر روی زوال روحی و حس گناه «فرانک شیرن»؛ مردی که سال‌ها پیش حس پشیمانی و ندامت را در خود کشته بود حالا نمی‌تواند با احساسات خود کنار بیاید و این‌یکی دیگر از دستاوردهای بزرگ «اسکورسیزی» است.
«مرد ایرلندی» که با هزینه ۱۶۰ میلیون دلاری ساخته‌شده است، یکی از امیدهای اصلی کمپانی نتفلیکس در جوایز اسکار ۲۰۲۰ محسوب می‌شود. این فیلم که محصول کمپانی نتفلیکس است از تاریخ اول نوامبر به‌صورت محدود اکران خود را آغاز کرده و به‌تدریج در چند کشور خارجی نیز اکران می‌شود اما از تاریخ ۲۷ نوامبر تنها از طریق سرویس نتفلیکس قابل‌مشاهده خواهد بود.
