امیر عابدینی که از مدیران پیشین فوتبال کشورمان است درباره وضعیت تیم ملی امید، استعفای فرهاد مجیدی و سرمربی شدن حمید استیلی در برنامه تهران ورزشی رادیو تهران گفت:
خوشحال بودم که حمید استیلی و فرهاد مجیدی کاری را دنبال می‌کردند و دوستان دیگری هم در این زمینه کمک می‌کردند. آن‌ها کاری کرده بودند معنی و مفهوم آبی و قرمز وجود نداشت و رفیق بودن معنا داشت. محبوبیت این دو بزرگوار باعث می‌شد پشتوانه مردمی خوبی به دنبال تیم المپیک باشد اما به‌یک‌باره همه‌چیز به هم خورد. دلیل آن را هم متوجه نشدم. البته فرهاد مجیدی انسان هوشمندی است و می‌داند کجا رفته و چه‌کار می‌کند. اگر قرار بود تیم المپیک موانع نداشته باشد که ما چهل سال پشت خط نمی‌ماندیم. ما این بضاعت را داشتیم و مربیان بزرگی درگذشته تیم را هدایت کردند. از حسن حبیبی گرفته تا همین اواخر که حمید علیدوستی تیم را هدایت می‌کردند اما اینکه چرا موفق نشدند دلایل خاصی دارد.
ما همیشه با تیم‌های المپیکی مشکل‌داریم. دلمان می‌خواهد یار و غارهای خودمان کنار تیم باشند. دلمان می‌خواهد بضاعتی که بعضی‌ها دارند را بیاوریم و در کنار تیم قرار بدهیم و همین مسئله را هم دیکته می‌کنیم. من واقعاً غصه خوردم که فرهاد مجیدی از این تیم جدا شد چون با غصه هم از تیم رفت.
گاهی تصمیم نگرفتن خودش تصمیم است. اگر فدراسیون فوتبال اصلاً تصمیم‌گیری نکند فوتبال بهتر شکل می‌گیرد. برای اینکه تصمیم غلط کار را خراب می‌کند. من اعتقاددارم ما برای المپیک بضاعت داریم اما بضاعتمان را در قالب فرصت قرار می‌دهیم و فرصت را می‌سوزانیم. این‌گونه می‌شود که نگرانی به وجود می‌آید. الآن هم باید همه حمایت کنند. حمایت از این تیم کار سختی است اما مردم می‌خواهند ما به المپیک صعود کنیم.
باید الآن تصمیمات درستی گرفته شود و آقای ساکت هم دخالت نکنند و بگذارند خودشان کار کنند. آقای ساکت یار غار آقای تاج در همه‌جا باید اسم‌ورسم و حضورش پنهان و آشکار وجود داشته باشد. ۹۰ درصد کسانی که از فدراسیون فوتبال رفته‌اند به خاطر آقای ساکت بود چون او در هر کاری دخالت می‌کرد. در هرجایی آقای ساکت احساس کند نام و نانی وجود دارد می‌خواهد در آنجا حضورداشته باشد.
آقای محصص و آقای معینی فوتبال را می‌فهمند و در بخش فنی علم و دانش دارند. اگر این دو و آدم‌هایی در این کلاس به امیر عابدینی بگویند شما این کار را انجام بده من گوش می‌کنم چون آن‌ها ازنظر فنی تخصص دارند اما بیایند بگویند چه کسی را کنار خود بیاور و به کار بگیر نمی‌پذیرم. فرهاد مجیدی حق داشت معترض باشد اما این را قبول ندارم که آقای محصص و معینی در کمیته فنی در حدی که گفته شد دخالت کردند. حتماً از جای دیگری دیکته شده است و حرف کسان دیگری را آقای محصص منتقل کرده است. او آدم صبوری است و هر حرفی را نمی‌زند. اگر آقای مجیدی مشکلش آقای محصص بود باید با او مشکلش را حل می‌کرد. اگر مشکلش جای دیگری بود که بحث دیگری است.
او در پاسخ به این سؤال که چه کسی سعی می‌کند تصمیماتش را به تیم‌های ملی دیکته کند، گفت: خود آقای تاج واقعاً این‌گونه نیست و فقط در سیاست‌گذاری‌های کلان ورود می‌کند. ممکن است در سیاست‌گذاری‌های کلان دچار اشتباه شود اما جزئیات را به سیستم و سازمان واگذار می‌کند. هیئت‌رئیسه هم دخالتی ندارد. من این مسائل را دیده‌ام اما آقای ساکت برای همه‌جا برنامه دارد. برنامه‌ای که در آن نام و نان وجود داشته باشد. اینکه می‌گویم تصمیماتشان را دیکته می‌کنند منظورم ایشان (ساکت) است.
عابدینی هم‌چنین به سکوت فدراسیون فوتبال در حواشی مختلف اشاره کرد و گفت: این‌گونه سیاست‌ها را آقای تاج تدوین می‌کند ولی آقای ساکت در آن دخالتی ندارند. یک بار به آقای تاج گفتم ۱۵ سال با شما دوست هستیم اما یک بار به ما گز اصفهان ندادید. خساست آقای تاج معروف است و این خساست در نشست‌وبرخاست، رفتار، کلام و در همه‌چیز او وجود دارد. من اعتقاددارم تفکر امنیتی که آقای تاج ایجاد کرده تفکر غلطی است. خانواده فوتبال بسیار باز است و همه باهم رفیق هستیم. در فوتبال عشق وجود دارد چون همه باهم رفیق‌اند. همه می‌توانند یک صحنه خطا را تشخیص بدهند به خاطر همین است که همه از فوتبال لذت می‌برند. من اعتقاددارم که فوتبال پیچیدگی خاصی ندارد و شفاف است و بهتر است آن را پیچیده نکنیم. بگذارید فوتبال یکرو باشد. ما هیچ مشکلی نداریم که خبرنگاران بفهمند در فوتبال چه خبر است.
او در ادامه درباره اینکه ویلموتس مطالباتش را از فدراسیون فوتبال دریافت نکرده و تابه‌حال نسبت به این موضوع اعتراض هم نکرده است، گفت: بهتر است در این زمینه مربیان پرتغالی را کنار بگذاریم. آن‌ها همیشه اعتراض می‌کنند اما همه مربیان نجیب هم یک خط قرمز دارند یعنی تا آن زمانی نجابت دارند که حقوقشان پرداخت شود. مثالی در این زمینه داریم که می‌گوید «درِ دیزی باز است...». اگر او به ما فرصت داده ما نباید فرصت سوزی کنیم و بهتر است حق‌وحقوقش را بدهیم چون می‌توانیم بدهیم و پول هم وجود دارد. بهتر است خودمان را بدهکار نکنیم. تابه‌حال به کجا بدهکار بوده‌ایم که از ما نگرفته‌اند. هم بدهی را داده‌ایم، هم جریمه‌اش هم پرداخت‌شده است. چند روز بعد اگر دوباره دلار و یورو گران شود می‌خواهیم چه‌کار کنیم؟
انتهای پیام/#
