به گزارش کندو نیوز، تهیه‌کننده «متری شیش و نیم» می‌گوید:
من یک درصد هم شک ندارم که فیلم ما از وزارت ارشاد به دست افراد شبکه قاچاق افتاده است. ما فیلممان را تاریخ زدیم که چه روزی و با چه منظوری به ارشاد دادیم که بعد دیدیم همان نسخه بیرون آمده است.
قبل از شروع یک میزگرد از آقایی که جامعه‌شناس بود پرسیدم که فیلم را کدام سینما دیدند که ایشان گفتند فیلم را در سینما ندیدند و یکی از دوستان ارشاد فیلم را به ایشان داده و فیلم را در خانه دیده‌اند! از ایشان اسم فرد را پرسیدم که گفتند چون باواسطه فیلم را گرفته‌اند اسم فرد را نمی‌دانند و قرار شد به من خبر دهند.
من بعد از یکی دو روز بعد به ایشان زنگ زدم که اسم فرد را بپرسم اما ایشان گفت که لطفاً پیگیری نکنید و تلفن را قطع کردند. من به ضرس قاطع این را معتقدم که مدیران و پرسنل وزارت ارشاد در محافل می‌نشینند و پز می‌دهند که ما نسخه بدون سانسور متری شیش و نیم را دیده‌ایم و بعد به آن‌ها گفته‌اند فیلم را بیاورید تا ما هم ببینیم و همین‌طور کپی‌های فیلم در اختیار افراد مختلف قرارگرفته است.
انتشار نسخه قاچاق فیلم‌هایی چون «متری شیش و نیم» و «رحمان 1400» در زمان مسئولیت حسین انتظامی در معاونت سینمایی اتفاقی است که در سال‌های اخیر بی‌سابقه بوده است. نسخه‌هایی که ویژه بازبینی ارشاد روی آن‌ها درج‌شده است اما از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان و بازار سیاه، سر درمی‌آورند. این موضوع به‌تنهایی از آشفتگی عجیب معاونت سینماییِ حسین انتظامی گواهی می‌دهد و نیازی به وسط کشیدن ماجرای فیلم‌هایی مانند شاه کش، قسم، ماجرای نیمروز و … نیست که با برخوردهای سلیقه‌ای نهادهای مختلف دچار مشکلات عدیده‌ای شدند.
سینماگران فریاد می‌کشند، مسئولان سوت می‌زنند
منوچهر هادی کارگردان فیلم سینمایی «رحمان 1400» چند روز پیش در نامه سرگشاده‌ای خطاب به انتظامی منتشر کرد، آورد:
آقای حسین انتظامی
معاونت فعلی سینما
شما به‌شدت محافظه‌کار هستید. بعد از توقیف رحمان و اکنون بعد از قاچاق نسخه بدون سانسور آن، نه‌تنها من و تهیه‌کننده‌ی فیلم را حضوری در دفترتان نپذیرفتید؛ بلکه جواب تماس‌ها و پاسخ پیامک‌های ما را هم ندادید. مگر شما معاونت وزارتخانه دیگری هستید؟! مثلاً وزارت نفت یا وزارت خارجه یا … شاید هم ما برای وزارتخانه دیگری فیلم ساختیم و مجوز از جایی غیر از ارشاد گرفتیم؟! شما مدیر فرهنگی و سینمایی هستید و من و جناب سرتیپی سینماگر. مگر شما مراجعه‌کننده دیگری هم غیر از ما دارید؟ دقیقاً وظیفه شما چیست؟ شنیدم به زیردستانتان گفته‌اید فعلاً صلاح نیست نسخه اصلاح‌شده شورا توزیع شود. دلیلش چیست؟
قطعاً دوره مدیریت شما به‌زودی تمام خواهد شد، ولی من بازهم فیلم خواهم ساخت! همان‌طور که مدیران لایق و نالایق قبلی رفتند و من و همکاران شریفم همچنان هستیم.
کمی منصف باشید و جسور. شهامت داشته باشید و پاسخگو! مگر توصیه رهبر معظم انقلاب به مسئولین این نیست که پاسخگو باشند؟ چرا این‌گونه نیستید آقای انتظامی؟
بیش از صدبار تماس و پیامک دادیم و طلب حقمان را کردیم. نسخه فیلم ما قاچاق شده و شما در اتاقتان نشسته‌اید و پاسخ ما را نمی‌دهید. گذاشتید چند وقت بگذرد و سرمایه بخش خصوصی که از بین رفت بعد مجوز بدهید؟! … من به سهم خودم شما را نمی‌بخشم و به خدا واگذار می‌کنم، فقط به خاطر اینکه با من و تهیه‌کننده فیلم رحمان مثل غریبه‌ها رفتار کردید و ما را در این اتفاق مهم سینمایی سال تنها گذاشتید. من و جناب سرتیپی همچنان به خاطر عدم‌حمایت شما به دادسرا احضار می‌شویم و در حال حاضر با وثیقه آزاد هستیم. خبردارید؟
به خاطر فیلمی که مجوز ساخت و مجوز نمایش داشته است؟! نسخه نمایش خانگی توسط شورا دیده‌شده و تمام اصلاحات شورا انجام‌شده است و شخص شما مانع توزیع آن شدید که مبادا توزیع شود و شما زیر سؤال بروید!
شما را به خدای بزرگ می‌سپارم و همچنان منتظر پاسختان بعد از پنج ماه هستیم و درخواست می‌کنیم به داد فیلم و سرمایه ما و سینما برسید.
ما از کسانی که ندانسته نسخه قاچاق رحمان را دیدند، گذشت می‌کنیم و آنان که دانسته نسخه قاچاق را تماشا کردند -و یا قصد آن را دارند -بدانند با کسانی که این سرمایه را به فنا داده‌اند و این کار غیراخلاقی را انجام داده‌اند هیچ فرقی نمی‌کنند و مطلع باشند که ما راضی نیستیم.
به امید روزی که همه‌ی مسئولین خود را موظف به پاسخگویی مردم بدانند و البته خودمان نیز به‌حق و حقوق یکدیگر احترام بگذاریم.
سعید روستایی کارگردان فیلم «متری شیش و نیم» نیز در زمان انتشار نسخه قاچاق فیلمش، نوشت:
«حدود بیست سال از زمانی که نسخه‌ی بی‌کیفیت فیلم‌ها داخل بسته‌بندی‌های بی‌قواره کنار خیابان‌ها به فروش می‌رسید، گذشته. در این بیست سال تکنولوژی چند برابر هزاره‌های سابق پیش رفته، سینما قلب ماهیت یافته، مجاز و واقعیت روی پرده‌ها غیرقابل‌تفکیک شده، اما ما هنوز پا در گِل رسیدن به حقوق اولیه‌ی خود هستیم.
«نسخه‌ی بازبینی ارشاد» چطور به دست شبکه‌های ماهواره‌ای رسیده؟ رسم امانت چه شد؟ دلخور از این نیستم که در این تنگنای اقتصادی، کسانی بی‌مزد و منت به تماشای فیلم بنشینند و اوقات خود را خوش کنند. دلخوری اینجاست که بی‌رسمی ممیزان و خیانت‌درامانت عادی شود.
به آن‌ها که نسخه‌ی غیرقانونی فیلم را دیده یا خواهند دید می‌گویم سرتان سلامت و به آن‌ها که محصول خون‌دل خورده‌ی ما را روانه‌ی بازار کرده‌اند عرض می‌کنم روی‌تان سیاه، راه و رسمتان مرده و بی رهرو باد.»
انتهای پیام/#
