هشتم مرداد، مراسم رونمایی از تازه‌ترین آلبوم سالار عقیلی به نام «نگار» برگزار شد. شاعر این آلبوم هشت قطعه‌ای سعید رمضانی و آهنگ‌ساز آن شایان کریمی است.
پیش از رونمایی این آلبوم، قطعه «نگار» در رسانه‌ها منتشر شد و در دسترس مخاطبان قرار گرفت؛ قطعه‌ای که شعرش چند روزی است با واکنش‌های اهالی ادب مواجه شده. چند بیت ابتدایی این قطعۀ پر از ایراد وزنی و زبانی، ازاین‌قرارند: «دوستش می‌دارم و دردم نمی‌داند نگار/ مبتلایش کن به دردم ای طبیبا بی‌شمار!/ هر چه کردم مهربانی بی‌وفایی کرد مرا/ او نمی‌داند چه آورد بر سرم دیوانه‌وار/ طاقتم تاب است و گشتم بی‌تحمل این زمان/ ناشکیب و بی‌صبور از درد دوری‌های یار...».
غلام‌رضا طریقی، شاعر کشورمان در توئیتی نوشت: «فرض کنیم مدعی شاعری آن‌قدر بی‌سواد است که نمی‌داند این موارد غلط است: ای طبیبا!/ طاقتم تاب است/ با شکیب و بی‌صبور/ انگش‌نمای!/ بربخوان/ هر چه کردم مهربانی، بی‌وفایی کرد مرا (دال در وزن اضافه است) و... اصلاً آهنگ‌ساز هم بی‌سواد، سالار عقیلی چرا باید متوجه این غلط‌ها نشود و آن را بخواند؟»
این شاعر در ادامه نوشته است: «بحث ضعف و قوت نیست، بحث غلط‌های ابتدایی است که هر نوجوان دبیرستانی می‌تواند تشخیص دهد؛ یعنی در کل گروه، یک نفر این را نفهمیده؟»
شاعر دیگری نوشته: «اگر شعر محتوا داشت، از کار دفاع می‌کردم، اما راستش شعرش هم افتضاحِ. ترانه‌سرای محترم حرف بد رو هم بد زده. به‌هیچ‌وجه قابل دفاع نیست.»
سالار عقیلی که در آلبوم «نگار» با موسیقی ارکسترال مدرن و تنظیم‌هایی متفاوت، فضای جدیدی را تجربه کرده است، کاش برای اشعار قطعه‌هایش هم بیشتر وقت می‌گذاشت تا این‌همه اشکال زبانی، وزنی و از همه مهم‌تر بی‌محتوایی در یک شعر موج نزند!
انتهای پیام/#
