خشایار اعتمادی (متولد ۱۱ فروردین ۱۳۵۰ در تهران) و خواننده نخستین آلبوم موسیقی پاپ بعد از انقلاب است. اعتمادی در سن ۶ سالگی خوانندگی را شروع کرده و در ۱۳ سالگی شروع به یادگیری و نواختن پیانو کرده است، او، فعالیت در عرصه موسیقی را از ۱۵ سالگی شروع کرد و از سال ۷۴ با «از پنهان حافظ» وارد دنیای موسیقی شد و با خواندن ترانه «بارون» با شعری از شاملو به شهرت رسید. از آلبومهای این خواننده میتوان به آلبوم لیلا، طعنه، خاتون، یادته و … اشاره کرد.
اعتمادی خواننده موسیقی پاپ درباره دلایلی که یک اثر هنری ماندگار میشود، گفت: به نظرم ماندگاری یک اثر علتهای مختلفی دارد، از محتوای کلام که مصرفی و مناسبتی نباشد گرفته تا روان بودن ساختار موسیقی. بیش از همۀ اینها هنجارها و ناهنجاریهای اجتماعی هم به آن مربوط میشود.
وی ادامه داد: بهموقع و بجا خواندن موسیقی در زمان مناسب، سپس پخش آن طوری که با اتمسفر اجتماعی همگن باشد میتواند به ماندگاری آن کمک کند.
این خواننده با اشاره به ماندگاری آثار قدیمی عنوان کرد: ماندگاری آثار قدیم بهواسطۀ کمتر بودن گرفتاریهای ذهنی مردم نسبت به اولویتها بوده است. طبیعتاً مردمی که گرفتار مسائل و مشکلات جدی زندگی باشند مسائل فرهنگی دیگر برایشان اهمیت چندانی نخواهد داشت هرچند که کارها و کالاهای هنری در فرهنگسازی بسیار مهم هستند ولی در آن مقطع میتوانند بیاثر باشند.
اعتمادی با اشاره به دلایل تولید آهنگهای کم محتوا و بدون ساختار توضیح داد: امروزه مشکل معیشت و مسائل پررنگتری در زندگی مردم حاکم است و از کالاهای مصرفی بیشتر از کالاهای سازنده استفاده میکنند. اینکه ما امروز شاهد کارهای کم محتوا، نازل و بدون ساختار هستیم، علتش عدم متقاضی بودن مردم است.
بازار موسیقی بر مبنای عرضه و تقاضا است
وی بابیان اینکه بازار موسیقی بر مبنای عرضه و تقاضاست تصریح کرد: عدم تقاضا دو دلیل دارد، در بدترین حالت بهصورت خودجوش یا هدایتشده سطح کیفی فرهنگی برخورداری مردم را پایین آوردهاند یا پایین رفته است. یا اینکه آنقدر مشکلات وجود دارد که مردم ترجیح میدهند خودشان را درگیر لگاریتمهای یک اثر هنری خوب نکنند.
مردم متقاضی موسیقی کم محتوا و بدون ساختار هستند
این خواننده پاپ ادامه داد: فکر میکنم اینکه امروز شاهد کارهای کم محتوا، نازل و بدون ساختار هستیم علتش عدم متقاضی بودن مردم است. ظرفیت و تعداد جامعه هم بسیار مهم است. وقتی شما دربارۀ کارهای قدیم صحبت میکنید درواقع در مورد پیش از انقلاب صحبت میکنید که ایران جمعیتی نزدیک به ۳۰ میلیون نفر داشت و همان جمعیت بهصورت طبقهبندیشده موسیقیهای خاص خود را داشتند.
وی درباره انواع موسیقیهایی که مردم پیش از انقلاب گوش میدادند، گفت: زمان انقلاب موسیقیهای کلاسیک، لالهزاری و پاپ شیک وجود داشت که هرکدام در نوع پخش حمایت، هدایت، طبقهبندی و کارشناسی میشدند. ولی الآن اینطور نیست. شما یک کار سخیف را از بالاترین رسانۀ یک مملکت یا در بهترین استیجهای مملکت میشنوید. ولی قبلاً اینطور نبوده است.
اعتمادی افزود: درگذشته برای اجرای آثار خوب رسانههای خوب، مکانهای خوب و کمپانیهای خوب رقابت میکردند. الآن دیگر اینجور نیست. ظرفیت جمعیت هم بسیار مهم است. وقتی جمعیت کمتر باشد تأثیر این آثار بیشتر است.
خواننده آلبوم «لیلا» در پاسخ به این سؤال که ممکن است اتفاقات خوب دوباره در موسیقی ما شکل بگیرند، عنوان کرد: نمیدانم، یکزمانی خیلی قاطع و امیدوارانه میگفتم قطعاً همینطور خواهد شد، ولی با توجه به معضلات جدی جامعه امروز که به همین شکل مانده و درست نشده است حتی در مشکلات اقتصادی و اجتماعی هم تغییری ایجاد نشده، بنابراین در رابطه با موسیقی هم دیگر چیزی حدس نمیزنم و امیدی به بهبود شرایط ندارم.
وی ادامه داد: بهطور مثال وقتی وضعیت اقتصادی مملکت به این شکل مانده و هنجارهای اجتماعی ما نزدیک است که از بلاتکلیفی به سقوط آزاد برسد در رابطه با موسیقی نمیتوانم قاطعانه صحبت کنم زیرا چون موسیقی فقط به ارائهدهنده برنمیگردد مدیریت کلان در آن درگیر است، مخاطبان، تولیدکنندهها و رسانهها در آن دخیل هستند.
انتهای پیام/#