مجموعه تلویزیونی «گاندو» کمی پس‌ازآنکه روی آنتن رفت، به دلیل سوژه خاص و فضای جذابش توانست مخاطبان زیادی از سلایق مختلف را به خود جذب کند. حول محور سریال جدید شبکه 3 در فضای مجازی و رسانه‌ها، دیدگاه‌های مختلفی شکل گرفت و کاربران شبکه‌های اجتماعی از ضعف‌ها و قوت‌های آن گفتند. فارغ از کیفیت «گاندو» که جای نقد دارد، همین داغ شدن موضوع سریالی در فضای مجازی و رسانه‌ها، دلیلی بر موفقیت نسبی‌اش است. حالا با پخش نشدن قسمت جدید این سریال در پنجشنبه گذشته، حواشی‌ای به وجود آمده که بررسی آن بااهمیت است. در ابتدا، کمی به جزئیات «گاندو» اشاره می‌کنیم.
جزئیاتی از سریال گاندو
جواد افشار، یکی از کارگردانان نسبتاً پرکار تلویزیون است. او مجموعه‌های «غروب بی‌پایان»، «سایه سکوت»، «پول کثیف»، «جابر بن حیان»، «روز رفتن»، «گل‌یاپوچ»، «روزهای زیبا»، «لبه آتش»، «سی‌امین روز»، «مادرانه»، «کیمیا»، «برادر» و «آنام» را کارگردانی کرده است. برخی کارهای او پربیننده و برخی هم ناموفق بوده است. حالا افشار در تجربه‌ای جدید، به سراغ ساخت قصه‌ای امنیتی رفته است. طبیعتاً تولید مجموعه‌ای اکشن، آن‌هم در ایران و تبدیل سوژه‌ای واقعی به فیلم‌نامه و سپس تصویری کردن آن، کار ساده‌ای نیست. معذوریت‌های امنیتی از یک‌سو و سختی تصویر کردن سکانس‌های اکشن در ایران، آن‌هم در شرایطی که از شهرک سینمایی و امکانات لازم خبری نیست، قطعاً کار دشواری است. جیسون رضاییان، خبرنگار ایرانی-آمریکایی واشنگتن‌پست در ایران، چند سال به اتهام جاسوسی بازداشت‌شده بود. او در آمریکا متولد و بزرگ‌شده و تابعیت دوگانه ایرانی و آمریکایی دارد. مهم‌ترین اتهامات ضد امنیتی رضاییان، نفوذ در اماکن مهم دولتی و افشای برنامه‌های «ضد تحریمی ایران» ازجمله هویت واسطه‌های تجاری و ماهیت شرکت‌های همکار ایران در فرایند دور زدن تحریم‌ها و جاسوسی از برنامه هسته‌ای ایران است. جیسون رضاییان، روزنامه‌نگار واشنگتن‌پست که سال‌ها درباره روابط ایران و آمریکا نوشته بود، حالا خودش به بخشی از داستان تبدیل‌شده است. او مهره ارزشمندی برای کاخ سفید بود که تیر 93 به اتهام جاسوسی در ایران دستگیر و 18 ماه بعد، یعنی در دی94، یک پای مبادله تاریخی ایران و آمریکا شد. اهمیت این شخص برای اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا و دوستان دموکراتش چنان بود که تقریباً در تمامی مذاکرات هسته‌ای، جان کری، وزیر خارجه آمریکا، نامی از او پیش کشیده بود. وندی شرمن، معاون وزیر خارجه آمریکا، نیز در طول مذاکرات، جایی گفته بود در‌صورتی‌که جیسون در تبادل قرار نگیرد، کل مذاکرات ملغی خواهد شد؛ مذاکرات محرمانه‌ای که 18 ماه طول کشید و خروجی و نتیجه آن فرود جت ایرفورس سوئیسی در مهرآباد برای انتقال جیسون و همراهانش ابتدا به سوئیس و آلمان و سپس به آمریکا بود؛ اما هواپیمای دیگری از طرف ایران در فرودگاه سوئیس نشسته بود. در مقابل، آمریکا به استرداد مبلغ درخور توجهی از پول‌های بلوکه‌شده ایران و تعدادی از شهروندان ایرانی بازداشت‌شده در آمریکا متعهد شد. ساخت فیلم و سریال‌هایی این‌چنینی در ایران سابقه طولانی ندارد؛ برعکسِ آمریکایی‌ها که بلافاصله پس از هر اتفاق مهم امنیتی، از آن فیلم و سریال می‌سازند و با آب‌و‌تاب فراوان، حتی شکست‌هایشان را پیروزی جلوه می‌دهند. حالا در «گاندو» قرار است به یکی از اتفاقات مهم، پیچیده و خاص امنیتی کشورمان اشاره شود.
حاشیه به‌وجود‌آمده برای «گاندو» چیست؟
وقتی قسمت دوازدهم این سریال پخش شد، به روال همیشگی‌اش در انتهای سریال، بخش «آنچه خواهید دید» نمایش داده شد. پلانی درباره جیسون رضاییان پخش شد که نشان‌دهنده همکاری او با برخی نهادهای دولتی و نزدیکی‌اش با آن‌ها بود. شب بعد، ناگهان درحالی‌که مخاطبان منتظر پخش قسمت سیزدهم بودند، با بازپخش گزیده قسمت‌های قبل مواجه شدند. اندکی بعد در شبکه‌های اجتماعی پیام‌هایی منتشر شد که دلیل این اتفاق را نشان می‌داد. کاربران فضای مجازی معتقد بودند قسمت جدید این سریال به دلیل پخش سکانس‌های مربوط به جیسون رضاییان و ارتباطش با برخی دولتی‌ها، به ممیزی رسیده و برای همین روی آنتن نرفته است.
اصل قضیه چه بوده است؟ طبق اطلاع پس از پخش قسمت دوازدهم «گاندو»، برخی دولتی‌ها ازجمله مشاوران «آشنا»ی دولت از ورود قصه این سریال به موضوع مذکور باخبر و بلافاصله وارد معرکه می‌شوند و روی حدود سه سکانس از قسمت سیزدهم دست می‌گذارند. آن‌ها به شبکه 3 فشار می‌آورند این سکانس‌ها را حذف کند. حالا باید بپرسیم این سکانس‌ها چه بوده است؟ ظاهراً همکاری و حضور جیسون رضاییان در برخی نشست‌ها و جلسات دولت و ارتباط نزدیکش با برخی دولتی‌ها نمایش داده‌شده است. فشار دولتی‌ها به شبکه همانا و مقاومت سازندگان سریال همانا. دلیل پخش نشدن قسمت سیزدهم مخالفت سازندگان سریال با اعمال این ممیزی‌ها بوده است. ظاهراً تا لحظه نگارش این گزارش، شخص جواد افشار از اعمال این ممیزی‌ها سرباز زده و این کار را مانند شرحه شرحه کردن قصه دانسته است. نکته مهم این است که محور اصلی قصه «گاندو»، جیسون رضاییان است و طبق اسناد موجود در پرونده این جاسوس، بخشی از جرائم او درباره نهادها و افراد وابسته به دولت بوده است. طبیعی است که در ادامه قصه و با پررنگ‌شدن نقش رضاییان درروند آن، در دیالوگ‌ها و سکانس‌های مختلف این ماجرا هم پررنگ شود. حالا با این رویه برخی دولتی‌ها، قرار است سرنوشت «گاندو» چه شود؟ آیا فشار آن‌ها نتیجه می‌دهد و با قصه‌ای تکه‌پاره مواجه می‌شویم یا اینکه سازندگان این سریال در برابر خواسته‌های طرف مقابل مقاومت خواهند کرد؟ ظاهراً نمایش برخی از جزئیات پرونده پیچیده جیسون رضاییان و آگاهی مردم از آن، به صلاح برخی‌ها نیست.
انتهای پیام/#
