به گزارش کندو نیوز، مرجانه گلچین درباره باورپذیر بودن نقش‌های خود در تلویزیون و انتقادهایی که درباره تکرار نقش‌ها به او می‌شود، گفت: زمانی که در تیتراژ یک مجموعه نام مهران غفوریان، یوسف تیموری و مرجانه گلچین به‌عنوان بازیگران نوشته می‌شود و به‌عنوان‌مثال شما به‌عنوان تماشاگر باشخصیت‌هایی همچون فرهاد و فرشید و آفاق در مجموعه زوج یا فرد که به‌تازگی پخش شد، همراه شدید و آن‌ها دست شما را از قاب تلویزیون گرفتند و به داخل خانه‌های خود بردند؛ به‌نوعی با آن‌ها زندگی کردید و دیگر نمی‌توان گفت که آن آدم را دیدم و تکراری بود. چراکه شما آن شخصیت را به‌عنوان آفاق باور کردید، پس آن بازیگر کار خودش را انجام داده است. فرشید را به‌عنوان برادر این آدم قبول کردید، پس او هم کار خود را انجام داده است.
وی افزود: کمدین بزرگی همچون چاپلین نیز با یک حرکت و با یک فیزیک در همه کارهای خود ایفای نقش کرده ولی اثرهای جدیدی را از خودش به جا گذاشته است. مگر می‌توان کمدین‌های بزرگ دنیا همچون چاپلین را هم تکراری دانست. درواقع موقعیت‌های داستان‌هاست که موقعیت‌های تازه‌ای را برای بازیگر به وجود می‌آورد. بر همین اساس باید بگویم که به عقیده من، این حرف که بازیگری خودش را تکرار کرده، معنی ندارد.
این بازیگر در پاسخ به این پرسش که در ایفای نقش‌های مختلف تا چه اندازه برای رسیدن به شخصیت موردنظر، مرجانه گلچین را فراموش می‌کند، اظهار داشت: خیلی زیاد. آن‌هایی که من را می‌شناسند، کاملاً به تفاوت پشت‌صحنه من با آنچه در جلوی دوربین می‌بینند، واقف هستند. اتفاقاً من آدم خجالتی هستم؛ یعنی اگر در یک جمعی قرار بگیرم، معمولاً در گوشه هستم و خیلی اهل خودنمایی نیستم. خودم نمی‌دانم که چه اتفاقی در جلوی دوربین برای من می‌افتد که به‌کل آدم دیگری می‌شوم.
وی ادامه داد: اصولاً آن‌ها که خیلی خوب من را می‌شناسند، متوجه تفاوت پشت و جلوی دوربین من شده و بارها دراین‌باره به من گفته‌اند که تو اصلاً آن آدم حاضرجوابی که در جلوی دوربین جواب هرکسی را در آستین خود دارد، نیستی. البته شاید تجربه هم در این موضوع تأثیرگذار بوده باشد. به‌طور کل باید بگویم که برای بازی یک شخصیت، فراموش می‌کنم که چه کسی هستم و شخصیت درون فیلم می‌شوم. حتی در مدت فیلم‌برداری، شخصیت موردنظر در خانه خودم هم با من بوده و برای رسیدن به نقش خیلی انرژی می‌گذارم.
انتهای پیام/#
