به گزارش کندو نیوز به نقل از تابناک، در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هم بار دیگر صداوسیمای عریض و طویل ملیمان از یکی دو شبکه کوچک آنسوی آبی شکست خورد و نتوانست محصول مهم و قابلتوجهی برای مخاطبان، خصوصاً مخاطبان جوانِ انقلاب ندیده خود فراهم آورد. نهتنها در بعد ایجابی نتوانست کار کند که حتی نتوانست پاسخی سلبی هم به توپخانه شک و شبههافکنی این شبکهها بدهد تا مدیران خود را به خوابزده این سازمان با تکرار چندباره «بوی گل سوسن و یاسمن آمد» و در میان انبوه سلبریتیهای کمسواد صرفاً زیبا و با برنامههای آبکی چهلمین سال پیروزی انقلاب را جشن بگیرند و در آنسو از شبکه «من وتو» ویدئوی عجیب و متحیرکننده مصاحبه هویدا با خبرنگار فرانسوی در زندان انقلابیون پخش شود.
این عقب افتادن صداوسیمای ما از آنها تنها و تنها به مسئله قدرت و توان برنامهسازی برنمیگردد بلکه این بار صحبت از یک خیانت بزرگ است که در سالهای گذشته بارها زمزمه آن شنیدهشده بود ولی این بار با جدال لفظی حسامالدین آشنا و عزتالله ضرغامی بار دیگر شعلههای آن بالاگرفته است. شبکه من وتو از زمان تأسیس تاکنون با پخش مستندهای مختلفی از ویدئوهای آرشیوی زمان شاه نشان داده که دست پری از محصولاتی دارد که جایش آرشیو صداوسیمای خودمان است. رد ماجرا را که بگیریم به سال ۱۳۹۳ میرسیم و اواخر ریاست عزتالله ضرغامی! مردی که حالا مدعی است همه این حرفها پروندهسازی است.
یک توییت آشنایی دیگر
چند روز پیش و درست در شبهایی که شبکه من وتو با پخش سری جدید مستندهایش به چهره اول شبکههای مجازی فارسیزبانان تبدیلشده بود حسامالدین آشنا، مردی که سعی میکند خیلی مرموز به نظر برسد، با یک توییت جنجالی در این آتش زیر خاکستر دمید. او در حساب توییترش نوشت:
در این روزها یادی کنیم از عزتمندانی که آرشیو تلویزیون ملی ایران را با بودجهای درخور ولی حفاظتی اندک دیجیتال کردند؛ اجنه هم آرشیو آماده را چون ورق زر ربودند و فروختند؛ نه به من و نه به تو بلکه به از ما برترانی که در تونل زمان اسطوره ساختند از عوامل دردهای بیدرمان ملت ایران.
همین توییت ساده و کدهایی که در آن بود خبر از اتفاقاتی میداد که در زمان عزتالله ضرغامی در سازمان صداوسیما رخداده بود. ماجرای که گویا منجر به فروش مجموعه آرشیو به دشمنان نظام میشود. در این میان علاوه بر عزتالله ضرغامی رئیس وقت سازمان صداوسیما، نام حجتالاسلام حسین محمدیان، مدیرکل وقت آرشیو صداوسیما هم در میان است. مردی که در همان زمان اخبار ضدونقیضی از بازداشتش شنیده میشد اما هیچگاه رسمی خبری از آن منتشر نشد. بااینحال بار دیگر نام محمدیان در سال ۱۳۹۵ و در میانه یک جدال کلامی بین مدیر شبکه مستند و عزتالله ضرغامی بر سر زبانها افتاد.
چرا ضرغامی مانع بازداشت محمدیان شد؟
سال ۱۳۹۵ عزتالله ضرغامی که دیگر رئیس سازمان صداوسیما نبود در مراسم رونمایی از کتاب «آیندهپژوهی انقلاب اسلامی؛ بیمها و امیدها» گفتگویی با خبرنگاران انجام داد که در آن از حذف شبکههایی که او در زمان مسئولیت راهاندازی کرده، ابراز ناراحتی و درباره مشکلات فعلی سازمان که مربوط به دوره او بوده، اعلام بیخبری کرده است. او به این نکته اشارهکرده که سازمان در هر دورهای مشکلات بودجهای خاص خود را داشته و همکاری فعلی دولت با رسانه ملی نیز به خاطر اعتمادسازی در دوره او شکلگرفته است. این حرفها به مذاق امیر تاجیک مدیر شبکه مستند خوش نیامد و او در نامهای سرگشاده علاوه بر اشاره به شاهکارهای عجیب مدیریتی ضرغامی در سازمان صداوسیما ازجمله فروش املاک و زمینهای مرغوب سازمان صداوسیما توسط ضرغامی کنایه آشکاری هم به ماجرای فروش آرشیو صداوسیما میزند. در بخش مهمی از این نامه میخوانیم:
علاوه بر همه اینها جنابعالی در خصوص آرشیو سازمان و پخش تصاویر محرمانه از شبکههای معاند اظهارنظر کرده بودید که هیچ تصویری از آرشیو خارج نشده است. سؤال اینجاست که چرا مدیرکل اسبق آرشیو تا سر حد بازداشت پیش رفت و تنها به دلیل واسطهگری شما بازداشت نشد؟ و چرا دو تن از کارشناسان زیرمجموعه ایشان بازداشتشده، در دادگاه حضور یافتند و محکومبه حبس شدند؟ اینکه اظهر من الشمس است که تصاویر تلویزیون در شبکههای معاند و در قالب برنامههای مختلف به نمایش درمیآید و شما تنها به تکذیب بسنده میکنید.
فرار روبهجلوی ضرغامی
با همه این حواشی اما تاکنون عزتالله ضرغامی جواب مشخصی به این ماجرا نداده است. او که در توییتر حسابی فعال است و سعی دارد ارتباط نزدیکی با مردم و جوانان برقرار کند در واکنش به توییت آشنا یک فرار روبهجلو انجام داده و در حساب توییترش نوشته:
قرار بود پروندهسازی را جمع کنید!
شفافسازی واجا ی خودتان را قبول دارم.
اون از چرخ زندگی، اون از چرخ هستهای
اون از تحمل منتقد، این هم از پروندهسازی.
۴ چرخ را باهم پایین نیاورید!
باید هنوز رانندگی کنید!
البته که معلوم است ضرغامی از دست آشنا حسابی عصبانی است و البته بازهم هویداست که این دعوا بخشی از دعوای چند روز پیش ضرغامی و روحانی است که حالا به این زمینها هم کشیده شده اما حداقل حاصل همین دعوای قدرت برای مردم آشکار شدن برخی رویدادهای پشتپرده حدفاصل سال ۱۳۹۳ در سازمان صداوسیما بود. اتفاقاتی که منجر به خروج آرشیو سازمان صداوسیما شد.
آیا تصاویر آرشیوی در ایران امکان انتشار مییافت؟
نکته مهم و پایانی این رویداد این است که آیا باید از خروج آرشیو صداوسیما ناراحت باشیم یا خوشحال؟ اساساً آیا این آرشیو در ایران امکان انتشار داشت یا قرار بود مثل همه آن سالهایی که در گوشهای خاک خرده بودند بمانند و بپوسند؟
انتهای پیام/#