خبر فوت چهارمین دختربچه پیش‌دبستانی حالمان را خراب‌تر کرد. یلدای سرخمان سیاه شد. غم سنگینی روی سینه همه ما ایرانیان است. اعصابمان دیگر نمی‌کشد. این‌همه ثروت داریم و فرشته‌های کوچک سرزمینمان در آتش فقر و نداری می‌سوزند... تا کی باید تحمل کرد.
کودکان معصومی که با کلی عشق، ذوق و دوست داشتن برای آموزش و بازی هر صبح به پیش‌دبستانی می‌رفتند، چه از دنیای کثافت سیاست و جناح‌بندی شده می‌دانند که بخواهیم آن‌ها را قربانی کنیم. پدر و مادر فلک‌زده، بیچاره، درمانده و خاک‌برسری که فرزند دلبندش، آن دختر عزیزی که هر شب با صدای زیبایش شب‌به‌خیر می‌گفت و به خواب ناز می‌رفت و صبح با صورت زیبای پف‌کرده‌اش از خواب بیدار می‌شد و حالا جنازه سوخته‌اش زیر خرواری از خاک خوابیده، چه کند؟
مسئولین این چیزها را می‌فهمند؟
آقایان! دکترهای محترم، رئیس‌جمهور خوشگل، وزیر باسواد و معاونین گران‌قدر و گران‌سنگ، از شما انتظار هیچ اقدامی نداریم. هیچ... نه می‌خواهیم بخاری مناسبی برای این مدارس محروم تهیه کنید، نه می‌خواهیم سیستم گرمایشی آن‌ها را تجهیز کنید و نه می‌خواهیم نظارتی بر امنیت آن‌ها داشته باشید. هیچ ... هیچ ... هیچ. فقط...
فقط خواهش می‌کنیم سنگ‌اندازی نکنید. شما که نمی‌توانیم امنیت کودکان را در مدارس تأمین کنید. ماجرای شین‌آباد یادتان هست. پس خواهش می‌کنیم بیایید و بگویید که سنگ‌اندازی نخواهید کرد؛ این اعتراف نیست ... این شکست نیست... این اولین قدم از یک اتفاق بزرگ است.
مردم ایران خودشان کار را دست می‌گیرند. خودشان آستین بالا می‌زنند و کارستان می‌کنند.
نفت نداریم، گاز و میعانات گازی نداریم. معدن طلا و نیروگاه برق و چه و چه نداریم ... اصلاً دستمان به آن‌ها نمی‌رسد؛ اما غیرت که داریم. غیرت داریم. خودمان هزینه دلِ شکسته‌مان را می‌دهیم. هزینه می‌کنیم که دیگر اینطور خون‌به‌جگر نشویم. داغ فرزند نابود می‌کند؛ هم پدر و مادرش را هم ما که پدر و مادر هستیم. الهی که یک‌لحظه هم جای این پدر و مادرها نباشیم.
همین‌جا از سرکار خانم نرگس کلباسی تقاضا می‌کنیم برای این حرکت نیز مانند مناطق زلزله‌زده کرمانشاه، قدم پیش بگذارند و باهمت خودشان مرهمی بر این داغ بگذارند. شما غیرتمند و غیور هستید ... جلو بیایید و داد بزنید «من هستم». داد بزنید من بار این امانت را به دوش می‌کشم تا خروار خروار به پایتان عشق و محبت بریزیم. شما نماینده شایسته‌ای برای هدایت غیرت مردم ایران‌زمین هستید.
کندو نیوز به‌عنوان یک رسانه خیلی کوچک از او تمنا می‌کند که برای تجهیز مدارس و موسسه‌های آموزشی سراسر کشور به‌خصوص مناطق محروم سرزمینمان ایران اعلام آمادگی کند.
خواهش ما از شما خواننده محترم این است که به گوش نرگس خانم کلباسی برسانید. از او تقاضا کنید که آستین بالا بزند تا شاید دیگر چنین داغی ندیدیم. به او ایمیل بزنید: info.nargeskalbasi@gmail.com یا در توییتر به او پیغام بدهید nargeskalbasi@ یا در اینستاگرامش برایش کامنت بگذارید: justnarges
حتی می‌توانید در نوشته بعدی که روانه صفحه مجازی و رسانه اجتماعی خود می‌کنید از هشتگ زیر استفاده نمایید.
#از_نرگس_کلباسی_بخواهید
در پایان شما را با ویدئویی از نیما کرمی که روی آنتن زنده برای این کودکان گریه می‌کند، تنها می‌گذاریم. یا حق.
