به گزارش کندو نیوز، پشت ویترین سینما، افراد و مشاغلی وجود دارند که بهاندازه عناصر جلوی پرده در خلق یک اثر هنری نقش دارند و چهبسا دشواری و دامنه اثرگذاری اقدامات آنها در پس پرده بیش از بازیگر و کارگردان به نمایش فیلم روی پرده جلوه و زیبایی میبخشد، اما حضور و منزلت آنان در نزد مخاطبان پنهان است و دیده نمیشود؛ حتی اگر هنر آنان جلوههای ویژه باشد. حرفهای تعیینکننده و خطرناک در صنعت سینما که سویه صنعتی این هنر را بیش از حرفههای دیگر سینمایی بازنمایی میکند. حتی برخی بر این باورند که نبض سینمای امروز جهان بهویژه سینمای هالیوود که مبتنی بر تکنیک و فناوری است، در دستان این افراد قرار دارد که در عرصه تصویر و نمایش جلوهگری میکنند اما قدرت و هنر آنان دستکم در سینمای ما بی جلوه است.
نهفقط مخاطبان و تماشاگران عام که حتی اهالی سینما نیز چنانکه بایدوشاید به این مهارت و صناعت آشنا نیستند و در کنار دلایل دیگر مثل کمبود امکانات فنی این کار، از این هنر در جلوهگری بیشتر اثر خود بهره نمیبرند. حتی آنان نیز مثل اغلب مخاطبان سینما جلوههای ویژه را در انفجار و آتشبازی خلاصه میکنند و آن را بیشتر به فیلمهای اکشن و جنگی نسبت میدهند، درحالیکه جلوههای ویژه جلوههای دیگری هم دارد و سویههای گوناگونی از هنر فیلمسازی را پشتیبانی میکند.
اگرچه مخاطبان سینما کمتر از زیروبم و رمز و رازهای جلوههای ویژه در سینما میدانند اما به همان اندازه نسبت به شناخت آن کنجکاوی دارند و مشتاقند.
شبکه آی فیلم بر مبنای همین نیاز و اشتیاق به پخش برنامههای ویژه درباره جلوههای ویژه میپردازد که جذابیتهای زیادی برای تماشاگر دارد و نکاتی آموزنده برای سینماگران. برنامه «جلوههای سینمایی» در چهار فاز تهیه و تولیدشده که در فاز اول جلوههای ویژه سینمای ایران موردبررسی قرارگرفته و درواقع از آن پردهگشایی میشود.
در سالهای اخیر شاهد تولید فیلمهای سوپر پروداکشنی بودیم که با بهرهگیری از تکنیکها و تمهیدات جلوههای ویژه موفق شدند روایتی جذاب و چشمگیر از صنعت سینمای ایران را به نمایش بگذارند و استاندارد تولید را در سینمای کشور ارتقا ببخشند. فیلمهایی مثل «چ»، «بادیگارد» و «بهوقت شام» ابراهیم حاتمی کیا یا «محمد رسولالله (ص)» مجید مجیدی، «چهارراه استانبول» مصطفی کیایی یا سریالهای تاریخی و الف ویژهای مثل «مختارنامه» نمونههایی از آثار ایرانی هستند که جلوههای ویژه نقش پررنگی در آن داشته و در ماندگاری آنها سهیم شدهاند.
بازخوانی این آثار از منظر جلوههای ویژه ضمن جذابیتهای صوری و بصری که برای مخاطب دارد آنها را با رمز و رازهای جلوههای ویژه یا بهقولمعروف حقههای سینمایی آشنا میکند. گاهی تماشای این جلوهها از خود فیلم هم جذابتر است. هیجان و التهاب درونی که در نمایش این صحنهها وجود دارد موجب شده تا برنامه ریتم پرشتابی به خود بگیرد و از هیجان بالایی برخوردار شود.
شش قسمت از فاز نخست برنامه، به جلوههای میدانی سینما و هفت قسمت دیگر به جلوههای دیجیتال و بصری میپردازند. این نگاه تخصصی به جلوههای ویژه و تقسیمبندیهای مبتنی بر آن، برنامه را به یک آموزش یا آشنایی فشرده و تلویزیونی با جلوههای ویژه تبدیل کرده که هم میتواند برای علاقهمندان عمومی این فن جذاب باشد و هم برای علاقهمندان خاص آن موجب انگیزه و تلاش بیشتر برای فهم بهتر جلوههای ویژه شود.
فازهای دوم، سوم و چهارم این مجموعه نیز به ترتیب به گریمهای خاص سینما، موسیقی فیلم و تولیدات سنگین سینما خواهد پرداخت. شاید خیلیها این بخشها را بهعنوان زیرمجموعه جلوههای ویژه نمیشناسند اما در این برنامه روشن میشود که چگونه همه این تکنیکها به تولید استاندارد یک اثر سینمایی یا سریال تلویزیونی کمک کرده و این حوزه چقدر وسیع و گسترده است.
یکی از آیتمهای خوب برنامه، گفتوگو با مدیران جلوههای ویژه این آثار است که درباره فرایند کار و چگونگی آن همچنین مشکلات و چالشهایی که در جلوههای ویژه یک اثر داشتند با مخاطب حرف میزنند. در قسمت اول برنامه به حقههای سینمایی فیلم «چهارراه استانبول» پرداخته شد و پس از پخش بخشهایی از این فیلم سینمایی، فرید ناصر فصیحی که جلوههای ویژه رایانهای این فیلم را بر عهده داشته، از مراحل کارش سخن گفت. درواقع برنامه جلوههای سینمایی دو کارکرد مهم یا بهاصطلاح دو کار ویژه دارد یکی تأمین سرگرمی مخاطب از طریق نمایش پشتصحنه جلوههای ویژه یک فیلم یا سریال و دوم آموزش تلویحی مخاطب با این تکنیکها که کمک میکند تماشاگر با برخی اصطلاحات و فوتوفنهای این حرفه آشنایی نسبی پیدا کند. ضمن اینکه تماشای این برنامه به شکل ناخودآگاه مخاطب را به تماشای دوباره آن اثر ترغیب میکند تا این بار با آگاهی از پشتصحنه جلوههای ویژه به تماشای آن بنشیند. حسین مدحت تهیهکننده این کار بوده که در 13 قسمت به تولید این برنامه جذاب پرداخته است.
انتهای پیام/#