به گزارش کندونیوز، شیده لالمی خبرنگار زن و دبیر اجتماعی روزنامه همشهری و دانشجوی دکتری ارتباطات در دهه چهارم عمر، دارفانی را وداع گفت.
برخی معتقدند که او دچار گازگرفتگی شده است اما واکنش کاربران مجازی نظر به خودکشی این خبرنگار داشته است.
نزهت بادی تحلیلگر و منتقد سینما و تلویزیون در واکنش به این اتفاق در صفحهی شخصی اش نوشت:
را بهواسطه گزارشهایش میشناختم اما حالا وقتی به آن صورت نازنین نگاه میکنم، خودم و بسیاری دیگر را میبینم که مدتهاست جانمان به تنگ آمده از این روزگار ناسازگار و اصلاً دور از انتظار نیست که بهزودی هر یک از ما به همان انتخاب شیده دست بزنیم.
یکی از همکاران شیده نوشته بود که چند روز قبل به او سفارش مطلبی برای بخش اجتماعی را داده بود و من فکر میکنم که این روزهای آخر هرکسی شیده را میدید، هرگز به نظرش نمیرسید که با آدمی به آخر خط رسیده روبروست. حتماً مثل همیشه پرشور و جسور کار میکرده و میجنگیده تا نوری بتاباند به جهان تیره و تارمان اما میتوانم بفهمم که چقدر تحتفشار بوده که جلوی انتشار مطالبش را بگیرند، بازخواستش کنند و مانع کارش شوند، چقدر احساس خستگی و تنهایی میکرده که هر چه میدود، بهجایی نمیرسد، چقدر نامهربانی دیده و زخمخورده و هیچکس به تسلایش کلامی نگفته و همراهیاش نکرده است.
آدمها در یکلحظه از زندگی دست میکشند اما از مدتها قبل شاهد جان کندن خود بودند و به سمت گوری رفتند که پیش رویشان کندهاند و آنها را به سمتش راندهاند. مخصوصاً کسانی همچون شیده که از جان خود میکاهند تا شاید آفتابی برآید اما خود را در تاریکی عمیق و بیانتهایی میبینند که روزبهروز بزرگتر میشود و آدمی را با همه آرمانها و رویاهاش میبلعد و راستش را بخواهید، دیر یا زود کار همه ما به همین مرگی میرسد که برای دیگران غیرمنتظره به نظر میرسد اما خودمان مدتهاست که انتظارش راداریم. خبر را که درباره شیده شنیدم، یاد جمله شاهرخ مسکوب افتادم که بعد از شنیدن خبر خودکشی اسلام کاظمیه نوشت: از فرط درماندگی و بیچارگی نسلی که ماییم، گریهام گرفت...
در ادامه تصاویر واکنش کاربران فضای مجازی را مشاهده کنید:
حال اینکه چرا اقدام به خودکشی یک خبرنگار را با عنوان گازگرفتگی منتشر میکنند خود جای سوال دارد!
انتهای پیام/