محمدرضا کردلو: «چشم و گوش بسته» یک فیلم سرراست و مبتنی بر الگوهای کلاسیک اما متوسط است. این اتفاق در میانه این‌همه فیلم بد و درهم‌وبرهم، همان است که می‌شود از کارگردان سینما بلدی مثل موتمن انتظار داشت. یک کمدی در ژانر رفاقتی که اتفاقاً برخلاف دیگر مدعیان کمدی که این روزها روی پرده هستند، طنز موقعیت را به‌خوبی شکل می‌دهد، از قاعده تصادف به‌خوبی استفاده می‌کند و قصه را دور سر نمی‌پیچاند.
«چشم و گوش بسته» مخاطب فیلم کمدی را به خاطر بیان کنایه یا شعارهای سیاسی- اجتماعی روز که معلول کارهای طنز این روزهاست، گروگان نمی‌گیرد و قصه ساده‌اش را تعریف می‌کند. به خاطر همین، مخاطب تکلیفش روشن است و از ابتدای فیلم می‌داند که قرار نیست جز «بعدش چه می‌شود؟»های مرسوم و اتفاقاً منطقی و لازم، کشف متفاوتی انجام دهد یا پرسش خاصی داشته باشد. قرار است در سالن بماند و به موقعیت‌های خنده‌داری که نقش‌های اصلی (امین حیایی- بهرام افشاری) می‌آفرینند، بخندد.
فرزاد موتمن - کارگردان و مدرس سینما
در کنار همه اینها، ارجاعات سینمایی موتمن، از حضورش در مقابل دوربین تا رنگ لباس بازیگران و نام فیلم هم مثل همیشه مولفه تاثیرگذاری برای پیشبرد داستان و قصه نیست (شاید هم قرار نیست باشد). اگرچه به عنوان یک امضا و یادگاری از سوی او قابل احترام است. در این مسیر، البته موتمن دست به دامان شوخی‌های جنسی نیز شده است که در قیاس با کمدی‌های سوپرمارکتی و مرسوم گیشه، کمتر به خط قرمز نزدیک شده و تلاش کرده کمدی سالم‌تری در قیاس با فیلم‌هایی با ویژگی‌هایی که ذکر شد بسازد. البته به نظر می‌رسد استفاده نکردن از بعضی شوخی‌های اینچنینی نیز ضربه‌ای به قصه و مایه طنز کار نمی‌زند.
زوج «حیایی- افشاری» هم ترکیب متفاوتی برای سینمای کمدی ساخته و بعید نیست که این ترکیب در کارهای دیگر نیز تکرار شود. از میانه داستان، لیندا کیانی هم به این دو و به قصه اضافه می‌شود که البته کمکی به تکامل تم رفیق‌بازی در داستان نمی‌کند. درباره بازی بهرام افشاری البته باید کمی تامل کرد. این روزها در سینما، صرفا حضور افشاری می‌تواند مخاطب را درباره «خنده‌دار» بودن فیلم مطمئن کند. استفاده از واژه «خنده‌دار»، عامدانه است. «خنده» تمی است که هر دهه با حضور بازیگر یا بازیگرانی مشخص معنا پیدا کرده است. این روزها بهرام افشاری از بازیگرانی است که در هر ترکیب کمدی، برای همان «تم» خنده، اثرگذار واقع شود. در این چارچوب، «جواد عزتی» و البته هنوز «رضا عطاران» با فاصله از دیگر چهره‌های سینمای کمدی جلوترند.
انتهای پیام/#