کد خبر: 2048

«تا وقتی این‌جوری به دنیا نگاه می‌کنیم اوضاعمان همین است»

خوش‌خیالی پرید؛ از این شکست استقبال می‌کنم

تیم ایران اگر قهرمان می‌شد قطعاً همه خوش‌حال می‌شدیم؛ اما در پناه آن قهرمانی، بسیاری از ضعف‌های فوتبال ما نادیده گرفته می‌شد؟ از این شکست استقبال می‌کنم تا بیش از این دچار خوش‌خیالی نشویم.

به گزارش کندو نیوز، هوشنگ گلمکانی سردبیر نشریه فیلم، درباره حذف تیم ملی از جام‌ملت‌های آسیا نوشت:

 

من هم گرچه مثل بسیاری از هم‌وطنانم از شکست دیروز ناراحت شدم، اما صبر کردم یک روز بگذرد و التهاب‌های احساسی فروکش کند که بگویم تا وقتی این‌جوری به دنیا نگاه می‌کنیم اوضاعمان همین است که هست.


با چند تا پیروزی و نتیجه خوب غره می‌شویم و احساس قهرمانی زودهنگام می‌کنیم و با یک شکست، احساس تحقیر و ناامیدی مطلق. اصلاً به این فکر نمی‌کنیم که در هر تورنمنتی دست‌کم یک‌چهارم تیم‌های شرکت‌کننده با سودا و ادعای قهرمانی می‌آیند اما آخرش فقط یک تیم قهرمان می‌شود. بازنده‌ها البته غمگین و شاید خشمگین هم می‌شوند اما همه باید بدانند شکست هم جزئی از قاعده بازی است و اتفاقاً جزء اصلی و بزرگ‌ترش است چون فقط یک تیم قهرمان می‌شود.


در جام‌های جهانی هم تیم‌های بزرگ می‌بازند. برزیل هفت گل از آلمان خورد و خود آلمان به کره جنوبی باخت. انگلیس و آرژانتین و ایتالیا و اسپانیا و پرتقال بقیه بزرگان هم بارها طعم شکست را چشیده‌اند؛ اما چیزی که طعم شکست دیروز را تلخ‌تر کرد، یکی بازی بد و ضعیف تیم ملی پس از چند بازی خوب و محکم بود (و البته هر تیم بزرگی هم روزهای خوب و بد دارد و طبعاً مربی هم مثل پیروزی‌ها در این شکست نیز نقش اساسی دارد)، دوم برخورد غیرحرفه‌ای که منجر به دریافت گل اول شد و تیم ما مثل یک تیم بزرگ حرفه‌ای نتوانست بر اعصابش مسلط شود که این منجر به دریافت گل‌های بعدی شد و مهم‌تر از آن رفتار خشن غیرورزشی و حتی می‌شود گفت لمپن‌وار در پایان مسابقه علیه فوتبالیست‌های ژاپنی بود.

 

دعوای بازیکنان ایران و ژاپن


پس از شکست تیم پرسپولیس در جام باشگاه‌‌های آسیا نوشتم: «دل‌خوش کردن به همراهی بخت و اقبال و انتظار کشیدن برای تداوم خوش‌شانسی‌ها تا آخر، معنایش اعتقاد به بیهوده بودن تلاش و برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری و واقع‌بینی است.» حالا هم همین را می‌گویم.


کسانی به بنده تاختند که «تو را چه به فوتبال؟» اما حرفم این است که اعضای تیم خوب، تیم خوب و مربی هم خوب. حرفم درباره زیرساخت‌ها و مدیریت فوتبال است که در صورت تداوم خوش‌شانسی‌ها آن مسائل اساسی طبق روحیه و روال ایرانی فراموش می‌شود. اگر تیم ما قهرمان می‌شد قطعاً همه خوش‌حال می‌شدیم؛ اما آیا قبول دارید که در پناه آن قهرمانی، بسیاری از کمبودها و ضعف‌های فوتبال ما نادیده گرفته می‌شد و فراموش می‌شد؟ باوجود اندوه دیروز، شخصاً از این شکست استقبال می‌کنم تا بیش از این دچار خوش‌خیالی نشویم.


انتهای پیام/#

مرتبط ها